ระบบคาร์บูเรเตอร์

ระบบส่งน้ำมันเชื้อเพลิงที่สามคือวงจรหลักซึ่งเริ่มเข้าควบคุมส่วนผสมจากวงจรว่างจากประมาณ 1/8 คันเร่งขึ้นไป มันมีสองส่วนหลัก อย่างแรกคือเจ็ทในพื้นที่ตัวแปรประกอบด้วยการขี่เข็มเจ็ทเรียวภายในเจ็ทเข็ม เข็มถูกจัดขึ้นในสไลด์คันเร่งโดยวงกลมที่วางไว้ในหนึ่งในหลาย ๆ (Mikuni VM Carb Needles มีห้า) ร่องเล็ก ๆ ที่ด้านบนของเข็มเจ็ท การย้ายคลิปนี้ไปยังร่องที่ต่ำกว่ายกเข็มเพิ่มพื้นที่การไหลระหว่างมันกับ ID ของเข็มเจ็ทเข็มทำให้เชื้อเพลิงไหลออกมาเล็กน้อย (ส่วนผสมที่อุดมสมบูรณ์ยิ่งขึ้น) ในทางกลับกันการเพิ่มคลิปช่วยลดเข็มและลดการไหลของเชื้อเพลิง (ส่วนผสมที่ผอมลง)

ปลายด้านบนของเข็มเจ็ทเกือบจะล้างด้วยด้านล่างของทางเดินอากาศหลักในขณะที่ปลายล่างของมันขยายลงไปใกล้ด้านล่างของชามเชื้อเพลิงที่มันถูกจัดขึ้นโดยเจ็ทหลักซึ่งสกรูเข้าไป เครื่องซักผ้า.

เชื้อเพลิงเข้าสู่ระบบหลักนี้ผ่านเจ็ทหลักไหลผ่านข้อ จำกัด ระหว่างเข็มเจ็ทเข็มและเข็มเรียวและพ่นออกสู่กระแสอากาศในทางเดินอากาศหลัก เมื่อมีการเปิดคันเร่งยอมรับว่าอากาศมากขึ้นเส้นทางการไหลของเชื้อเพลิงระหว่างเข็มเจ็ทและเข็มเรียวก็ยิ่งใหญ่ขึ้นจนในที่สุดใกล้กับคันเร่งเต็มรูปแบบมันใหญ่กว่าพื้นที่ของเจ็ทหลักเอง ณ จุดนี้เจ็ทหลักจะกลายเป็นปัจจัยควบคุมในส่วนผสมตรงไปจนถึงคันเร่งเต็ม

แอพพลิเคชั่นสองจังหวะการแข่งบางอย่างต้องการส่วนผสมระดับบนสุดที่สมบูรณ์ยิ่งขึ้นกว่าที่สามารถจัดหาได้โดยคาร์บูเรเตอร์ที่มีระบบปกติดังนั้นจึงมีการเพิ่มวงจรไฟฟ้าเจ็ท นี่คือเจ็ทหลักรองที่จัดทำโดยท่อจากชามน้ำมันเชื้อเพลิงส่งเชื้อเพลิงไปยังหลอดที่มีปลายอยู่ด้านหน้าของสไลด์คันเร่งในครึ่งบนของการเคลื่อนไหว เมื่อสไลด์ใกล้กับการเปิดเต็มอากาศไหลผ่านความเร็วสูงผ่านปลายท่อส่งมอบเจ็ทพลังงานนี้จะสร้างสูญญากาศเพียงพอที่จะยกเชื้อเพลิงพิเศษที่เครื่องยนต์ต้องการผ่านระบบเจ็ตพลังงานนี้

ในฐานะที่เป็นคุณสมบัติพิเศษเกี่ยวกับเครื่องยนต์แข่งสองจังหวะบางครั้งก็มีวาล์วที่ใช้โซลินอยด์ในวงจรไฟฟ้าเจ็ท มันอยู่ที่นั่นเพื่อให้การควบคุมมากขึ้นเมื่อวงจรไฟฟ้าเจ็ททำงาน